Soms lijkt het allemaal te lukken. Soms lijkt niets te lukken. Ook ik ken die dagen waar maar geen einde aan lijkt te komen – of die juist zo snel gaan dat ik aan het einde van de dag met hetzelfde takenlijstje zit.
Wat mij betreft is het niet de kunst alle ballen in de lucht te houden, maar die van keuzes maken. En dat is verdomd ingewikkeld.
Alle ballen in de lucht (en je dag vullen met stomme dingen)
Ik vind het nog steeds ingewikkeld een keuze te maken voor de dingen die ik wel en niet doe. Samen met een sterke zelfdiscipline, maakte ik dan ook geen keuzes, maar probeerde juist alles te doen. Dan vond ik dat ik eerst alle ‘stomme’ dingen (denk huishouden, administratie) gedaan moest hebben voordat ik iets leuks kon gaan doen. Daar kon ik ontzettend chagrijnig van worden.
Dat doe ik dus niet meer. Inmiddels kunnen we het ons veroorloven om de week iemand ons huis te laten schoonmaken wat al een bak aan huishoudelijke klusjes scheelt. Verder ben ik, toen ik weer eens chago was omdat ik van alles aan het doen was waar ik geen zin in had, maar waarvan ik vond dat het moest gebeuren, eens kritisch gaan kijken naar hoe ik mijn tijd besteedde.
Tijd voor dat wat belangrijk is
Aan de hand van de metafoor met de keien – als je een pot eerst vult met zand, kiezeltjes en ander klein grut, passen daar geen keien, de belangrijke dingen, meer bij, andersom past het kleine grut, het onbelangrijke, er nog wel tussen – werd mij duidelijk dat ik mijn tijd pas als laatste aan mijn keien (gezin, vrienden, bewegen, etc.) besteedde. Dit verklaarde de chagrijnigheid.
Dit besef maakt het prioriteren en schrappen van dingen op mijn to-dolijst een eitje. Ik raak ook niet meer in paniek wanneer er 1001 dingen op mijn to-dolijst staan en ik maar tijd heb voor drie. Ik begin met kijken of het wel op mijn to-do-lijst thuis hoort (MOET IK DIT NU DOEN ) en bepaal vervolgens aan de hand van wat ik belangrijk vind wat ik wel en niet doe, en wat ik meteen gedaan wil hebben.
Omgaan met onverwachte dingen
Tegelijkertijd vind ik het nog steeds wel eens lastig om te gaan met dingen waar ik eigenlijk geen invloed op heb. De BSO die een paar uur van tevoren aankondigt je kind niet op te kunnen vangen, of die enorme opluchting als die snotneus geen symptoom voor corona blijkt te zijn.
Er zullen altijd dingen zijn waar je geen invloed op hebt en die wel impact hebben op je planning. En zelfs dan is het een kwestie van keuzes maken. Ga je toch nog proberen iets te doen en zo ja, wat dan? En ja, goed plannen is eigenlijk: keuzes maken. En als je dat kunt, dan lukt dat wat je echt wilt ook. BSO of niet.
Ballen vallen
En als ik het even niet meer zie gebeuren, dan neem ik even afstand door iets anders te doen, of juist even helemaal niets. Want met een vol hoofd kan ik me niet goed concentreren en dat lukt me wel weer na het halen van een frisse neus.
Dus nee, ik houd niet alle ballen in de lucht, ik maak een keuze voor de ballen die ik in de lucht wil houden. Jij ook?
